Vorig jaar waren wij een groot deel van onze vakantie in Sarteano, Italië. Geloof me, dat is het leukste stadje van het land. Daar heb ik van de 86-jarige Biancha geleerd hoe je pasta moet maken. Tagliatelle, orecchiette en ravioli. Zelf tagliatelle maken gaat zo snel, dat het for ever zonde is om het in de winkel te kopen. Orechiette daarentegen is een eindeloos proces van deeg rollen, snijden, in vorm krijgen met de voorkant van een mes, en tot slot de typerende rondingen geven met je duim. Stuk voor stuk. Erg meditatief, maar dat moet je willen. In diezelfde vakantie kocht ik een ‘ding’ om ravioli mee te maken. Tijd om dat eens in te wijden.

Samen met de ‘farina tipo 00’, de eieren en de olijfolie was de basis aanwezig. Het deeg was zo klaar. Maar die vullingen … dat was wel wat werk. Ik maakte een vulling van ricotta met kruidachtige ‘sla’ (nieuw bij AH: baby boerenkool, lekker) en een met tartaar. Deeg rol ik sneller uit met een roller dan dat ik de pastamachine pak, gebruik en afwas (nooit gebruikt derhalve). Het maken van de ravioli’s ging super in het ‘ding’. Al moet je het niet al te wild doen, want het deeg is dun en scheurt  snel.

Er ligt nu dus een doos met 24 raviolietjes in de vriezer. Dit weekend komt daar nog een batch bij met aubergine en pistache (mmmm) en een met pompoen en funghi. De huisvinoloog zoekt er de beste wijn bij en wij zijn klaar voor het vriendendiner. Maar: wat voor saus doe ik dan bij mijn 48 kunstwerkjes? Idee? En: weet iemand misschien de naam van het ‘ding’?