Onlangs werd ik 70. Dat is belachelijk oud. En het ziet er naar uit, dat ik nog ouder ga worden. Ik ben nochtans niet van plan om er mee op te houden. Ik vierde deze heugelijke dag in Berlijn, waar we onze Kateryna ontmoette. Dat was ook heugelijk!
Kijk ons zitten op een bankje in het park. We hadden het heerlijk. We ontmoetten Nefertiti, aten en dronken en liepen door de stad die ontspannen om je heen valt.
We wonen nu iets meer dan een jaar in Den Haag en echt, dat is het beste idee geweest dat we ooit hebben gehad. Het heeft veel energie gekost (en centen!), maar nu …. als ook maar even de zon schijnt dan ben je zo op het strand, er zijn veel muziekproducties om aan mee te doen waar ook weer veel leuke mensen aan meedoen en in de tuin bloeit van alles dat in een vaasje schattig kan staan te zijn. En dan werk ik ook nog 1 x per week in het Mauritshuis in de prachtige winkel van dit schitterende museum! Een groot genoegen.
Ouderdom komt met gebreken, en helaas het is waar. Mijn linkerhand is ernstig in van alles belemmerd door artrose. Een fysio- en ergotherapeut lappen mij op, zodat ik toch kan blijven breien en borduren. Het lukt ze aardig. Sokken gaan niet erg op het moment, te dunne naaldjes, maar ik hou me bezig met een sjaal die waarschijnlijk mega wordt, want zie hier het resultaat na twee clues:
Kleine stukjes per week bevalt mij prima. Dus op dezelfde wijze borduur ik een merklap/sampler van een merklap uit 1873 van Soed Idee. Voor de volgende foto haal ik er een strijkbout overheen.
En nooit te oud om te leren, hè…. via haar leer ik meer dan ik ooit zal kunnen toepassen over borduren. Ook schrijven voor Handwerken zonder Grenzen is een voortdurend leerproces. Wat je allemaal fout kunt doen en wat je moet doen om het dan weer te herstellen. En zelfs van ‘even een blogje’ schrijven, leer je weer een hoop, omdat het programma net niet doet wat je verwacht. Nu nog proberen vaker te schrijven. Dat is ook weer een leerproces.
