|
|
Och,
arme Anna Blaman. Wie leest haar nu nog? Om eens te kijken heb ik wat uittrekselsites
bekeken. Het is treurig. Het is ook wonderlijk. Al zijn er anno 1999 op
de keper beschouwd veel meer schrijfsters dan schrijvers, het leeuwendeel
van de gelezen boeken is toch van mannelijke auteurs. 'Eenzaam Avontuur'
kwam ik niet tegen. Evenmin 'Vrouw en Vriend'. Zo'n titel steekt misschien
wel te ingewikkeld af tegen boeken van Wim de Bie, Baantjer of Thea Beckman.
'Spelen of Sterven' en 'De Boom' ben ik van Blaman tegengekomen. De eerste
wellicht omdat er een film van is gemaakt en de tweede heeft het misschien
gehaald omdat het een niet te dik verhaal was. Eenzaam Avontuur bereikt
de jeugd van nu niet meer. Zoveel is duidelijk.
De achterflap van mijn '1963-editie' (het boek ruikt ook werkelijk naar
36 jaar oud) is uitgesproken in een oordeel. 'Eenzaam Avontuur' is "een
parel uit de Nederlandse romanproductie". Het is "een hoogst persoonlijk
werk, met een van de meest waardevolle bijdragen tot de Nederlandse litteratuur".
'Eenzaam Avontuur', verschenen in 1948, was ook een roman die "een beroering
wekte, zoals weinig boeken in de vaderlandse letteren vermochten te doen.
Men viel dit werk om zijn 'gedurfd' thema scherp aan, waar anderen het uitbundig
prezen." Maar wat is dat 'gedurfd thema'? Is dat de huwelijkse ontrouw?
Lust om de lust? Of het openlijk noemen van de damesliefde? Daarover rept
de achterflap niet. Het gedurfde blijft aan de buitenkant ongenoemd. Zo
modern waren we in 1963 nu ook weer niet. Laat staan in 1948.
Oneerbiedig zou ik 'Eenzaam Avontuur' 'Fifty ways to leave your lover' willen
noemen. Maar het zijn wel fifty prachtige ways! De relatie / het huwelijk
van Alide en Bart Kosta springt omdat Alide een heimelijke verhouding heeft
met kapper Peps. Dit gebeurt in het zomerhuisje Mon Repos. In het buurhuisje,
Mon Plaisir, zitten vier jonge vrouwen - Hilda, Annie, Yolanda en Berthe
- die onwillekeurig bij dit drama worden betrokken. Kosta is er kapot van
en moet verwerken dat zijn Alide anders is dan hij heeft gedacht. Er is
een Alide en er is een Peps-Alide. In feite waren er natuurlijk nóg meer
Alides, want voor Kosta heeft zij relaties gehad met een bootsman en een
vrouw, Sascha. Al tijdens hun relatie schreef Kosta een 'psychologische
thriller' over de detective King die de gifmoordenares Juliette moet ontmaskeren,
maar verliefd op haar wordt. Of niet? Het verwerkingsproces, het eenzaam
avontuur, van Kosta vindt voor een groot deel plaats door het creëren van
belevenissen tussen King en Juliette.
'Eenzaam Avontuur' krijg je als lezer niet cadeau. Toch was ik op bladzijde
13 al gegrepen door Blaman's taal: "Ze werden beveiligde, tevreden en gelukkige
kinderen zodra ze de armen om elkaar heensloegen. En hij, die zo dor en
stil was, raakte aan 't praten en vertelde haar alles wat hij weleens gedroomd
en gedacht had: wist hij ooit tevoren dat hij zo'n grote wereld in zich
sloot? Een wereld vol avonturen en mensenwijsheid?" De lijdensweg van Kosta
en Alide wordt vanuit diverse perspectieven verteld en daardoor heen probeert
King zijn Juliette te betrappen. Schijn en werkelijkheid raken steeds meer
met elkaar verward en niet altijd is even duidelijk of iets nu echt is gebeurd
of alleen in hoofd van Kosta. Zo belangrijk is dat tenslotte niet. Blaman
beschrijft pijnlijk nauwkeurig hoe na het vertrek van een grote liefde de
waanzin om de hoek voor je klaar kan staan.
Het is nu meer dan 50 jaar geleden dat het boek verscheen. Hoe geschokt
was men toen over de passages rond Berthe en Alide die, oh, heel puur hoor,
maar toch, duidelijk spreken over lichamelijke liefde tussen vrouwen? Een
ander eenzaam avontuur. Of sprak men schande over Alide die ook ooit van
een vrouw had gehouden en steeds de weg van de lichamelijke liefde koos
- voor Peps die haar 'zijn hete lippen' gaf, terwijl de liefde van Kosta
toch zeer vergeestelijkt is? Of wekte het beroering dat King en Juliette
zonder huwelijk de liefde met elkaar bedreven?
Eenzaam avontuur is een tijdsdocument in een tijdloos mooie taal geschreven. |
|